Entrades

El hombre de los sombreros

 El hombre de los sombreros Hoy escojo mi sombrero con delicadeza, me apetece ser alguien alto y sofisticado. Escojo el sombrero blanco y me transformo en un señor de clase alta, elegante y rico, un hombre de negocios, que a pesar de ser muy rico no es feliz.  Mañana seré un taxista, con una vida ajetreada, que se pasea con el coche por la ciudad, soñando con lo que hubiera pasado si hubiera aspirado a más. Y el lunes escogeré la boina violeta y me convertiré en una joven soñadora que empieza su carrera como cantante y que se pasea por París esperando encontrar su media naranja en alguna cafetería. El martes escogeré el verde, un sombrero de señor humilde, de una persona que a pesar de tener poco es feliz con lo poco que tiene y cuya familia lo cuida porque está enfermo y no le queda mucho tiempo de vida. Y el miércoles... el miércoles cogeré el naranja y me transformaré en un niño, pero no cualquier niño, un niño huérfano pero con esperanza, la esperanza de reencontrarse con sus padre

Comiat (poesia)

Comiat Em veus capaç? Capaç de deixar-te? Això em destrossaria Soc incapaç d'allunyar-me Soc incapaç d'allunyar-te Em faria mal, Molt mal Molt més mal que a tu Si us plau, no em facis mal. No marxis, t'estimo massa Per res del món et deixaria perquè t'estimo massa T'estimo tant, que ploraria per tu sabent que en soc incapaç. Que te'n vagis és el meu pitjor malson Ets el que m'ha il·luminat, ara no pots marxar, Així no, així no pots marxar No em deixis a les fosques Per què em fas això? Per què em vols deixar a les fosques, per què? No ho entenc Per què ara? Per què així?

Una libertad enjaulada

Imatge
El motivo, el motivo por el que soy antisocial, es porque odio a los humanos, ya lo sé, eso significa que también me odio a mí misma, pero me refiero a las cosas que hacemos, me explico. Odio a las personas que por las peleas absurdas rompen buenas relaciones, que se alejan rompiendo todo lo que han creado a su paso, por las críticas de gente envidiosa, por la falta de valoración de los sacrificios en las decisiones difíciles, por ser tan egoístas y ni intentar ayudar a los de nuestra especie, por no intentar salvar algo que no es solo tuyo, sino de todos... Y si sé que no todo lo que ha creado la humanidad es malo, la música, la danza y las artes son de las únicas cosas buenas y capaces de recordarnos que aún hay belleza y esperanza en el mundo. Que ayudan a liberar a tu animal salvaje que escondes dentro reprimido. Hoy en día no se valora, o mejor dicho, no se entiende la liberación, estamos tan encerrados en nosotros mismos y nuestros dolores, que pensamos que es imposible acabar co

Declaración universal de los cerebros humanos (recomendable leer el de verdad) "Tres artículos a añadir"

  Artículo 1: En un trampolín te impulsas para después caer. El sufrimiento te hunde, pero si lo sabes usar te impulsa hacia las estrellas. Artículo 2: No hay respeto si no te respetas a ti primero. Artículo 3: No todo empieza con un "hola" y acaba con un "adiós".

Dejarlo atrás (poesia)

Dejarlo atrás ¿Qué es lo que me pasa? Me he quedado varada mi imaginación es escasa estoy encerrada Un murmuró de voces me estresa y nunca se va siempre regresa No me deja avanzar la nube negra voy a tener que cruzar. La idea me hace temblar me escondo conmigo misma y no me permito llorar creo que lo voy a tener que asimilar salir de mí misma y emigrar

Heridas del pasado (poesia)

Heridas del pasado Una nube gris recorre toda mi piel me miro en el espejo me sonrio fiel y miro mi reflejo. Quiero ser feliz pero algo me impide sanar mi cicatriz Sacarlo todo de uno u otro modo Mis traumas se me aferran no me dejan hacer nada ojalá me lo permitieran estoy condenada Cada vez que mi vida va a mejor viene algo demoledor por muy fuerte que parezca no hay nada que me fortalezca

Un recuerdo violento (poesia)

 UN RECUERDO VIOLENTO Me siguen por detrás siguiendo mi compás acelero el pasó solo porsiacaso corro y me atrapa y se me pega como una lapa Me despierto desnudada y me lanza una última mirada corre, escapa y me deja ahí tirada me visto y rezo porque alguien lo haya visto Cruzo la puerta y me siento expuesta el hombre no puede merecer castigo no sé reconocer su cara a saber qué habría hecho más conmigo Me retiro acabada me siento estafada ojalá este recuerdo pudiera borrar y así no poder recordar